De najaars schilder

Schrik om het hart, dat is nu gelukkig historie

Bij de eerste blik onder de vloer in 2008, zie ook  http://dregiv.blogspot.nl/2009/03/spanten-wrangen.html , sloeg de schrik om het hart.

"Doorkijkspant" 35.

Doordat toen niet alles tijdens die dokbeurt aangepakt kon worden, had het weinig zin het ijzer te conserveren.
Tijdens de afgelopen werfbeurt is er weer veel aan het vooronder gedaan. Nieuw spant, nieuwe stukken huid, tanktop gerepareerd en de vuilwatertank waterdicht gemaakt.
Toen het schip weer dreef zijn de steunen voor de vloer er weer in gelast. Die waren er deels uit geslepen om beter aan het vlak te kunnen werken.
Nu het meeste laswerk gedaan is, is het tijd om te zorgen dat wat we hebben ook zo blijft.
Verven dus!

Dregboot uit dok, één tint grijs.

Romp boven water RAL 7038, onderwater zwart.

Eindelijk, er zit weer water onder de kiel. Het heeft even geduurd om al de klussen en klusjes klaar te krijgen, maar uiteindelijk was het dan zo ver. Al het gelas en verander heeft in ieder geval een waterdicht schip opgeleverd, nergens nattigheid. Binnen is het natuurlijk een dikke puinzooi. Materiaal en gereedschap liggen nog niet waar ze horen. Maar buiten lijkt het wel of er een wonder is gebeurt: een Grijs wonder.

Dregboot in dok, nog een schroef er bij!

Twee motoren. Twee schroeven. Twee roeren.

De dregboten zijn ontworpen voor goede koersvastheid en varen in ondiep water. Ook was goed manoeuvreren op open water nodig, bij het overnemen van de dreglijn van de andere dregboot. En bij de marine hielden ze erg van alles "dubbel" uitvoeren, de tong uitgezonderd natuurlijk. Zo staan er in de machinekamer van de Dreg twee motoren die twee schroeven aandrijven. Daar kan je het schip bijna overal mee krijgen. Bijna.

Dregboot in dok, nieuwe bodem ankerkettingbakken

De oude stuurboord kettingbak. Onderin zijn nog de steunen voor de houten
vloer te zien met juist daar onder de lenspijp die  in de rommel verdwijnt.

Zoals eerder geschreven: iets veranderen, verbeteren of toevoegen is leuker dan iets repareren. Moet er wel wat te verbeteren zijn. Dat is er!
Onder in de ankerkettingbakken had zich bijna 20cm troep en roest verzameld. Waarschijnlijk in de afgelopen 65 jaar. De houten bodem van de kettingbakken ging er enige jaren geleden zo moeilijk uit, dat het niet voor te stellen is dat iemand dat ooit eerder gelukt is.
Zie ook: http://dregiv.blogspot.nl/2016/10/dregboot-in-het-dok-oplassen-putten.html#more .
Om te voorkomen dat onder 250 kg ketting zich weer allemaal ellende gaat afspelen, is besloten een stalen bodem in de kettingbakken te lassen.

Dregboot in dok, allerlei kleine klusjes

Tijdens de dokbeurt zijn er nog allerlei kleine reparaties gedaan. Alles wat onderwater zit kan nu immers gedemonteerd, gerepareerd, gelast, geverfd en nog meer.

Vooronder bij machinekamer schot in 2008 na 1e keer "schoon" maken

Bij het schoon bikken van de huid in het vooronder waren we vlak bij het machinekamer schot door de oude scheepshuid gegaan. Gelukkig is daar voorjaar 2008 uit voorzorg een stalen plaat over de huid heen gezet, een dubbeling dus.

Dregboot in dok, afsluiter en invloei lenskast.

Tijdens de dokbeurt zijn er nog allerlei kleine reparaties gedaan. Alles wat onderwater zit kan nu immers gedemonteerd, gelast, geverfd en nog meer.
Op het vlak in de machinekamer zit de enige nog overgebleven originele afsluiter. Op een invloei zoals er meerdere in de boot gezeten hebben, voor de koeling op buitenwater van de motoren.
Deze waren er in 2008 uit gehaald, en waren in redelijke maar geen top conditie. Beter kijken kan nu, dus de afsluiter er uit gesleuteld. Dat lijkt makkelijk, maar hij zit op een plek waar je nauwelijks bij kan.

Het is duidelijk waar hij voor is.

Weg gestopt onderin, de lensafsluiter

50 tinten grijs

Marine schepen zijn doorgaans grijs, Marine grijs.
De 4 Dregboten dateren uit begin jaren '50, en zijn toen natuurlijk goed geverfd bij de marine afgeleverd. Om de boot weer in de originele kleur te krijgen, is een poging gedaan vast te stellen wat voor grijs dat toen was, zodat we bij de dokbeurt in 2016 die kleur weer buiten op de romp konden krijgen.
Tijdens die dokbeurt kwamen er wel een paar verrassingen boven water. We wisten dat de boten van de hydrografische dienst wit waren. De Luymes en de Snellius, in de jaren '50 en '60 de moederschepen van de Dregboten, waren wit. Ook zouden in de jaren '60 de Dregboten, werkend in Nederland, geel geweest zijn. En de Dreg IV heeft na uit dienst treding ook nog zwart en wit rond gevaren.

Grijze geschiedenis

Dregboot in dok, repareren tanktop vuilwatertank

Op de eerste reis met de Dreg zat de vuilwatertank in het vooronder redelijk vol. Een poging die leeg te pompen  leed schipbreuk, de vleugelpomp deed het niet goed genoeg. Toen later die reis bij inspectie van de tank de kapitein door de "stalen" deksel, versterkt met triplex en dakleer, stapte, werd duidelijk dat hier werk aan de winkel was.

Erg ingeputte rand van de Mandi ruimte.

Dregboot in dok, vervangen huid bij BB sensorpot

Na de vorige dokbeurt leek het er op dat het onderwaterschip voldoende degelijk was om in het vooronder de troep en rommel van het vlak te bikken en hameren zonder dat het schip de Titanic achterna zou gaan.
Zie ook: http://dregiv.blogspot.nl/2009/03/spanten-wrangen.html .
De realiteit was echter dat bij de bakboord sensorpot de naaldenbikhamer water deed opwellen. Dat is toen met snelcement tijdelijk gestopt. Nu dus de tijd het definitief op te lossen.

Roest bij de BB sensorpot in 2008.

Dregboot in het dok, vervangen spant 36

Bij de vorige dokbeurt was ter hoogte van het toilet in het voorschip een strip tegen de nieuw ingezette huid gezet om tijdelijk het in urine opgeloste spant te vervangen. Dat is niet hoe het hoort, maar er was toen geen tijd om een zwaar hoeklijn tot spant te slaan.
Die tijd was er nu wel, dus is de strip er uit geslepen, de huid van binnen vlak gemaakt en is een spant gemaakt.

Tijdelijk spant is er weer uit.

Waarom dat nu moet in het dok, er moest aan de huid onder de waterlijn gelast worden, en er wordt daar nog meer verbouwd waardoor we later het spant er niet meer in krijgen. Bovendien: we willen voor die verbouwing het schip daar voldoende stijf en sterk is zodat het bij het lassen niet te veel vervormd.

Dregboot in het dok, oplassen putten onder ankerkettingbak

Vergeten hoekje in de boot

In de voorpiek zitten twee vakken voor de twee ankerkettingen. Tussen twee schotten valt de ketting naar beneden, en ligt tegen de schotten en de huid. En op een 8cm dik houten vloertje. Dat vloertje is er jaren geleden al eens uit gehaald. Eenvoudig was dat niet, het zat erg klem in de scherpe vorm van de boot, en op de roest die zich gevormd had.
Een 12 tons takel was nodig, en dan nog heeft het een week geduurd voordat met een knal het geklemde hout los schoot.

Dregboot in het dok, reparatie machinekamervlak

Het is al weer een paar jaar geleden dat de Dreg IV uit het water geweest was.
De vorige keer was er een waslijst gemaakt met punten die onder water verbetering of verandering behoeften. Er is toen hard gewerkt, maar een paar puntjes zijn blijven liggen.
In de tussenliggende periode is ook in het schip gewerkt aan ijzer en constructie. Daarbij bleek op een paar voorheen ontoegankelijke plekken het schip minder gezond dan gewild.
De restpunten van 2008 en de nieuwe punten zijn samen genoeg werk voor weer een paar weken gezellig droog staan.

Schoon schip maken

Lensleiding in het bad.

Bij de komende dokbeurt willen we het vlak van de machinekamer repareren door de ingeroeste putten op te lassen. Daar moet ruimte voor gemaakt, en moet een groot deel van de lensleidingen "er uit". De meeste leidingen lopen van en naar pompen en afsluiters. Dat zijn niet al te grote stukken leiding, makkelijk te demonteren en inspecteren. Twee leidingen echter zijn van een andere orde van grootte. Die lopen bijna over de hele lengte van de machinekamer van de lenskast naar het achterste machinekamerschot. Lang, en we vermoeden, niet leeg van binnen.

Koningin Juliana aan boord van de Dreg IV.

Het gereedschapsbord na aanvulling.

Bij een van de eerste grote opruimacties in het schip kwam een soort gereedschapsbord bovendrijven. Het was een nogal lang bord, een meter of zo, en er was niet goed vast te stellen waar het ooit gehangen had. Voor de hand liggend is in de machinekamer, maar daar was er toen geen plaats voor.
Het bord was marine grijs, en met veel aandacht gemaakt, dus zal al wel lang bij de standaard uitrusting van de Dreg IV gehoord hebben.
Wat er allemaal bij en op hoorde bleef nog wat ongewis.