|
Vergeten hoekje in de boot |
In de voorpiek zitten twee vakken voor de twee ankerkettingen. Tussen twee schotten valt de ketting naar beneden, en ligt tegen de schotten en de huid. En op een 8cm dik houten vloertje. Dat vloertje is er jaren geleden al eens uit gehaald. Eenvoudig was dat niet, het zat erg klem in de scherpe vorm van de boot, en op de roest die zich gevormd had.
Een 12 tons takel was nodig, en dan nog heeft het een week geduurd voordat met een knal het geklemde hout los schoot.
|
Blik in de diepte. |
En waarom moest dat vloertje er uit? Om er onder te kijken. Zand, roest, troep en een verstopte lenspijp. Om toegang te krijgen tot dit vergeten plekje van de boot, is het tussenschot uit de ankerkettingbak geslepen, en een luik in het achterste schot gemaakt. Schoonmaken en de lenspijp eruit slijpen leverde al wat meer scheepse aanblik op.
Vervolgens is met bikken en hameren de laag troep onder in los gemaakt en er uit gehaald. Verf, roest, zand, van alles lag er. Voldoende om zout water vast te houden en de lenspijp lang geleden al te blokkeren. En het schip te doen roesten.
|
Na bikken en graven zo'n 18 cm dieper geworden. |
Onder in de kettingbak ligt een laag teer of bitumen. Die laten we zitten, ver genoeg gegraven. Nu op inspectie of er slechte plekken in de huid zitten. Die zijn er inderdaad, er zitten aan stuurboord een paar diepe putten, zo diep dat de huid haast door is.
|
Put, 6 mm diep in 7mm plaat |
Alles schoon gemaakt en gecoat. Dan zijn de oneffenheden en putten nog duidelijker te zien.
|
Putten in de gecoate huid |
De putten zijn van binnen uit opgelast zodat de huid weer dik genoeg werd. De coating is weer over de lassen aangebracht zodat dit stukje Dregboot de volgende 65 jaar aan kan.
|
Opgelaste put met de endoscoop bekeken nadat de
bodem weer in de ankerkettingbak zat. |