Machinekamer Spaghetti

Al een tijd willen we eindelijk de bekabeling eens goed op orde hebben.
Met name in de machinekamer is het een onoverzichtelijke bedoening.
Daar lopen de oude 220V gelijkstroom kabels, tijdelijk opgewaardeerd tot 230V wisselstroom, en het  230V-noodnet omdat het "echte" 230V-net nog niet klaar is, plus talloze nieuwe kabels van het lens systeem en nog meer andere systemen die er om wille van de moderne tijd moesten komen, heerlijk door elkaar.
Allemaal provisorisch aangelegd en gebundeld.
Veel kabels dus, oud en nieuw. Dat allemaal netjes opbergen en opbeugelen gaat veel tijd kosten. En daar is ook veel geduld voor nodig. Vandaar dat het veel te lang uitgesteld is.

Lang geleden hadden we het 24V gelijkstroom systeem al eens aangepakt. Door de kast, de HLS, aan te pakken en de bijbehorende kabels. Die lopen vooral aan bakboord in de machinekamer. Daar is aan de kabelbanen niet meer te zien dat we er veel aan veranderd en verbeterd hebben, '50ties look dus.

Zo is het aan bakboord geworden.
Nu is stuurboord aan de beurt.

Zie ook: https://dregiv.blogspot.com/2012/03/24-volt-en-meer.html#more en https://dregiv.blogspot.com/2011/08/de-zomerschilder.html#more
Dat moet nu aan stuurboord ook, waar de HS kast nog steeds tijdelijk opgehangen is om bij de er achter lopende kabelbanen te kunnen.

Zo was het aan stuurboord, veel los-
hangende en overbodige kabels.
En geen kabels voor de nieuwe groepen

Oude niet meer in gebruik zijnde kabels moeten uit de kabelbanen verwijderd, nieuwe kabels er in.
Elke kabelbaan in de boot heeft een nummer, en daar zit een systeem in.

Kabelbanen in de Dreg IV, de meeste oud,
sommige recent toegevoegd.

De kabelbanen die langsscheeps lopen zijn genummerd vanaf 100, beginnend aan stuurboord. De nummers van de dwarsscheeps lopende kabelbanen beginnen bij 200, de verticale bij 300. Helemaal consequent is het systeem niet, ook in 1950 was het al lastig de nummers op elkaar te laten aansluiten.

Nieuwe kabelbaan vooronder, 6 nieuwe kabels, o.a. 230V
voeding inverteer/acculader en elektrisch leessysteem e.d.

Er zijn een paar kabelbanen bij gekomen. Vooral in het vooronder, waar accu's met de bijbehorende apparatuur komen voor de boegschroef en de kombuis. Dat levert ook kabels op, waarvan een deel door het schot naar de machinekamer loopt.
En in de machinekamer zelf is het e.e.a. veranderd. Op de plaats van de generator loopt een nieuwe kabelbaan omdat daar ook een inverter met accu's gedacht is.

... en nu, 10 cm hoger en 30 naar stuurboord

O21 zoals het was, met kabelwarboel ...

En de verdeelkast tegen het achterschot van de machinekamer, de O21, is verplaats i.v.m. de nieuw geplaatste deur. Ook daar moet van alles veranderd worden en komen er lasdozen en nieuwe kabels bij.

Met de oude en nieuwe kabels opnieuw in de kabelbanen opbundelen is begonnen bij het voorste waterdichte schot. Er wordt naar het achterste schot toe gewerkt.

Kabelbaan 103 zoals het was. Een reserve kabel is blauw gelabeld.

Het eerste stuk is lastig, 103 is al erg vol, en daar moeten nog twee kabels bij. En die moeten door het waterdichte schot naar voren. Om ruimte te maken zijn twee oude reserve kabels verwijderd. Dat betekent wel dat de hele kabelbundel uit elkaar moet om de nieuwe kabel op de plek van de oude reserve te krijgen. Er is een tot nu toe afgeblinde doorvoer door het schot in gebruik genomen, en is een "rubberen" blindstop van een reserve schotdoorvoer meteen vervangen door een metalen.
Ook is er een WCD, ofwel stopcontact, bijgeplaatst. Dat was een wens van de machinist.

103 bij het schot. Nieuwe kabels en gerepareerde doorvoeren.
Onderaan het toegevoegde nieuwe stopcontact, leek ons wel
handig bij het werkbankje.

De meeste nieuwe kabels hebben soepele aders en een afscherming. Eigenlijk zijn het stuurstroomkabels, maar de kapitein heeft al jaren ervaring met deze kabels, goede ervaring.
Veiliger en beter bestand tegen beschadigingen en trilling.

"Nieuwe" kabel, met bewezen kwaliteit.

Meer nieuwe kabels komen er bij in kabelbaan 110. Kabels voor het lenssysteem, het ventilatiesysteem en de voeding voor de inverter/acculader die later in het voorschip voor kook- en boegschroefstroom moet zorgen.
110 was een wat merkwaardige kabelbaan. Hij eindigt bij het schot, maar er zijn geen doorvoeren. Want er zijn geen kabels. En zo te zien ook nooit geweest.

Zes nieuw gemaakte doorvoeren. Voor zes nieuwe kabels.
Er komt nog een kabel bijvoor de CV thermostaat.

Nu dus wel, 6 brand nieuwe kabels en dito kabeldoorvoeren.
Die doorvoeren moesten we dan wel eerst maken. De oude doorvoeren zijn bronzen plaatjes die aan één zijde een 120º kamer hebben waar een stopbuspakking in komt die bij aandraaien om de kabel knelt en tegen het schot afdicht.

De oude schotdoorvoer.

Onder het motto: "We kunnen alles maken", maar aan de gang gegaan.
Budgetair was brons wat boven de begroting, en deze doorvoeren zitten zo hoog dat nat worden alleen voor zal komen als we de Titanic achterna gaan.

Zo dus.

Staal wordt het materiaal en na enig meten en tekenen kunnen we een zondagmiddag lawaai maken.

Aftekenen, boren en ... 

... slijpen, het begint te lijken.

   

Verzinken, ...

    

... en klaar zijn de doorvoeren!

Verven met ZF primer en Marine grijze scheepsverf moet het ijzer roestloos door de komende jaren helpen. Ze kunnen tegen het schot geschroefd, met 4mm carbon stopbuspakking voor een zekere en redelijk hittebestendige afdichting.

Schotdoorvoeren gas- en waterdicht gemonteerd.

Een kabelloze kabelbaan geeft wel mogelijkheden, we kunnen daar mooi de lasdozen voor het nieuwe lenssyteem plaatsen, waardoor en nog een paar kabels bij komen, ruimte zat!

110 met een van de nieuwe lasdozen en kabels.

Ook de andere indeling van de HS kast, die straks de 230V∼ verdeeld, zorgt voor meer kabels. Er komen meer stopcontacten, een nieuwe verdeelkast in het achteronder, en aansluitingen voor zaken waar bij de Marine geen behoefte aan was. Zoals verwarming, wasmachine en diverse pompen.
Die kabels lopen vooral door kabelbaan 101.

Hoe het was: kabelbaan 101, kabelbaan met
weinig kabels en veel werk.

Deze kabelbaan loopt bijna over de hele lengte van de machinekamer, juist boven de HS kast. Daar komt 1/3 nieuwe kabels bij. O.a. de kabels die uit kabelbaan 110 komen.

De nieuwe kabels uit 110 lopen verder door in 101.
Het wordt al "drukker" op de baan.

Ook wordt nog ongeveer 1/3 van de bestaande kabels vervangen. In deze kabelbaan lopen de meeste 230V~ kabels. Dat waren ooit 220V= kabels, waardoor er geen aarddraad in de oude kabels zit. Dat kan vandaag niet meer, dus vernieuwen.

Veel nieuwe kabels, veel vervangen kabels, ....

Het opbeugelen is al een kunst op zich. Voor zo ver mogelijk worden de oude beugels gebruikt. Dat kan als er alleen kabels vervangen worden, of een nieuwe kabel de plek van een oude reserve kabel in kan nemen. Maar voor extra kabels moeten andere beugels gemaakt worden. Soms moeten die wel erg creatief vorm gegeven worden, eigenlijk is kabelbaan 101 te smal voor al dit kabel geweld.

.... en veel nieuwe beugels.

Beugels maken kunnen we. Zie: https://dregiv.blogspot.com/2011/08/de-zomerschilder.html#more
Maar de pers staat in de werkplaats en niet aan boord. En beugels maken betekend veel passen en dus heen en weer lopen. Er is nieuw gereedschap gemaakt waarmee het ook aan boord kan, zonder pers maar met een bankschroef.

Eerst meten ...

..en dan in model maken.

Voorwaarde is wel dat de metalen beugel iets dunner wordt. Maar ook dan is hij nog steeds stevig genoeg.

Oude en nieuwe kabels. Oude en nieuwe beugels.

Een groot deel van de kabels in 101 loopt naar de HS kast door de kabelbaan die achter de kast langs loopt. Nieuwe kabels en ook vernieuwde kabels. Deze kabelbaan wijzigt het ingrijpendst van allemaal.

Achter de HS kast, hoe het was.

Uiteindelijk blijven in die kabelbaan nog maar 2 oude kabels uit 1950 over, waarvan 1 reserve. Om al deze kabels netjes in de kabelbanen te monteren moeten er, het verhaal herhaalt zich, vele nieuwe kabelbeugels gemaakt worden.

Beugels, beugels en nog meer beugels.

Doordat we ooit de HS kast van z'n plek gehaald hebben en tijdelijk 10cm naar voren gehangen, kunnen we beter bij de kabelbaan. Maar het blijft wel priegelwerk, met al die onwillige kabels, beugels, schroefjes en moertjes. Gevolg is dat de hoeveelheid gereedschap en materiaal die bij de hand moet zijn nu toch wel een erg serieuze vorm aangenomen heeft.

Het is wel wat druk geworden in de Toolbox.

Maar het lukt, al kost het wel veel tijd, heel veel tijd. Gelukkig mag het resultaat er zijn!

Kabelbaan achter de HS kast ...

... na monteren nieuwe kabels.

Van 8 naar 12 kabels. Wat rest voor deze kabelbaan is afwerken, oftewel verven, dan kan de HS kast weer terug op z'n oorspronkelijk plek, en kunnen de kabels definitief op de kast aangesloten worden.

Alsof het nooit anders geweest is.

De volgende flessenhals is waar al deze kabels of door het waterdichte schot naar het achteronder moeten, of langs dat schot in de machinekamer naar bakboord lopen. In kabelbaan termen: van 101 naar 105 en van 101 naar 207.

Hoe de flessenhals was.
Het achterschot aan stuurboord.

De oude kabels die blijven, hebben hun doorvoeren. Voor de nieuwelingen moeten nieuwe doorvoeren in het achterschot komen, en plaats in de doorvoer door de knie tegen het achterschot.
Ook zitten er in het schot nog een paar plastic wartels geprutst, die vervangen moet worden door iets degelijkers.

Op weg naar beter.

De hoeveelheid kabels die van 101 naar 207 loopt is haast verdubbeld. Voor al die kabels is in de bestaande doorvoer door de knie geen plaats.  Alleen door een nieuw gat in de knie te maken en de kabels die door het schot naar achteren lopen daardoor te voeren kan er genoeg ruimte in de oude kniedoorvoer gecreëerd worden.

Gat in knie.

Dat levert weer een boel gedoe en gepruts op, kabels loshalen, uit de kabelbaan halen en door de andere doorvoer door de knie wurmen. Het kost tijd en eindeloos geduld. De oude kabels moeten voorzichtig en met zorg behandeld worden om te voorkomen dat ze straks na het meggeren alsnog vervangen moeten worden.

De flessenhals hoe het geworden is. Met nog twee tijdelijke kabels,
om te voorkomen dat we alles in het donker hadden moeten doen.

Wat ook nog even moest is het opnieuw aansluiten van de lasdoos van het heklicht. Deze lasdoos zat vlak voor de flessenhals op kabelbaan 101. De Dreg had twee heklichten, de een wat hoger op de achterzijde van de schoorsteen en de ander achter op de spiegel.

Lasdoos voor het heklicht in 2007.

Dat omdat als er op het achterdek gewerkt werd met boeien en kabels, het licht op de spiegel makkelijk beschadigen kon. Dat licht kon dan weggehaald worden en z'n taak tijdelijk overgeven aan het licht op de schoorsteen. De lasdoos voor deze beide lichten hing aan een soort van beugeltjes die groot amateurisme uitstraalden, en waarvan er een los zat.
Dat moet anders.
De 220V= verlichting in de machinekamer bestond uit 4 putslampen. Dat geeft niet echt veel licht, ook niet op 230V~. Dus hebben we er ooit 4 TL lampen bijgeplaatst. Die waren aangesloten op het tijdelijke stroomnet. Maar we willen ze straks op dezelfde groep aansluiten als de oude lampen. Dus er moet een lasdoos bij.
Logisch is om die dan maar te plaatsen naast de heklichtdoos, en er een gezamenlijke montagebeugel voor te maken.

Stevige beugel, twee lasdozen en
 nieuwe kabels voor de oude lampen.

We zijn aangekomen aan de andere kant van de machinekamer.
Een lang verhaal, met 10-tallen meters nieuwe kabel, 10-tallen nieuwe beugels, eindeloos veel schroefjes, veel tijd en veel geduld.

Geduld, veel geduld.

En nog is het niet klaar.
De HS kast moet nog op z'n plek terug en definitief aangesloten worden.
En de kabelbaan langs het achterste schot van de machinekamer moet nog gedaan worden.
Net als het opnieuw aansluiten van verdeelkast O21, en het aansluiten van de TL buizen.
Er komt geen eind aan, aan dat kabel verhaal. Het is net het eten van spaghetti.
Je bent maar bezig de sliertjes op je vork te krijgen, maar op een of andere manier komt er geen eind aan. En als je dan besluit dat het dan zo maar moet, dan glibberen ze terug op het bord.
Maar uiteindelijk komt het bord leeg en is de buik gevuld.
Het zal met de kabels wel net zo gaan, uiteindelijk zitten ze allemaal op hun plek en is er stroom.

Zo werd het aan stuurboord, veel nieuwe, veel vervangen
en geen loshangende  kabels meer