De schilder is weer terug in de machinekamer.

We hadden al eerder in het najaar geschilderd.
Altijd lastig, de temperatuur is vaak niet hoog genoeg en er zit veel vocht in de lucht.
Vorig najaar is onder de vloer in het vooronder geschilderd, in 2014 zijn we zelfs in de winter binnen in de machinekamer aan het schilderen geweest.
Nu dus weer in de machinekamer.
In 2011 had de Zomerschilder, zie http://dregiv.blogspot.nl/2011/08/de-zomerschilder.html aan bakboord de machinekamer geschilderd. Op een klein stuk na, de achterste accukist stond nog in de weg. Die kist staat nu op het achterdek met een nieuwe verflaag te wachten tot hij weer terug mag. Tijd dus om het laatste stukje bakboord te schilderen.

Aan dit stuk machinekamer zit het waterdicht schot vast. Dat is niet zo waterdicht, het is het en der geperforeerd om allerhande apparatuur te kunnen monteren, die er de afgelopen jaren weer uit gehaald is.

De machine kamer bakboord achter 2007. De duikcompressor
is er al uit, maar veel apparatuur hangt nog aan het schot. 

De gaten zijn dicht gelast en de steunen die aan het schot gebakken waren en niet meer nodig, er af geslepen. Twee steunen van voor een vorige verbouwing zijn gebleven, en een derde is er onder gelast. Daar moet later het pompenbord komen met de pompen voor drink- en zwartwater. Er boven zijn twee steunen gelast voor de besturing van het lenssysteem en de ventilatie.

De verf is van het schot gehaald. Om te voorkomen dat de rest van de machinekamer vol stoft, is een scherm gemaakt om de al geverfde delen "als nieuw" te houden. Nou ja, achteraf bleek het "Bijna nieuw" te zijn geworden, het stof kruipt toch waar het niet gaan mag.

Dicht gelaste gaten, verwijderde verf en niet stof dichte afscherming.

Verf van het staal halen is een lawaaiige en geduldige klus. Je leert het schip wel kennen, alle hoeken en hoekjes komen aan de naaldenbikhamer voorbij. En dan nog ontvetten en dan nog het zink dat op de huid zit opruwen. Dan pas is het ijzer verf klaar.

Verfklaar.

Onder de waterlijn, dat is onder de langsstringer die in de zij van de boot loopt, wordt alles in de twee componenten verf gezet.

Steun voor de accukist met er achter de stringer. In de 2C verf.

Daar boven, ook op het waterdicht schot, komt er eerst zinkfosfaat primer op, en dan gewone verf, huis tuin en boot verf.

Op het schot, nieuwe steunen en huis, tuin en boot verf.

Onder aan het dek loopt kabelbaan 104 waar een groot deel van de kabels naar de HLS door lopen. Het deel boven de HLS was in 2011 al gedaan, nu moet het laatste stukje nog. Daar moeten nog wel wat veranderingen in de kabels doorgevoerd worden, maar daarvoor hebben we de lange winter.

Kabelbaan schoon gemaakt en verf klaar.
De oude menie die de werf er op smeerde blijkt
de enige verf te zijn die 67 jaar overleefde.

In dat stukje kabelbaan moet later de nieuwe doos komen om de oude putsverlichting te koppelen aan de nieuw geplaatste TL verlichting. Alles is zo ver klaar dat de elektricien de doos definitief kan plaatsen en aansluiten.

Kabelbaan weer grijs en netjes.

Samen met deze hoek machinekamer, is ook het bakbord deel van het waterdichte schot opnieuw in de verf gezet. En het dek er boven. Onder dat dek loopt kabelbaan 207. Ook die is schoon gemaakt en opnieuw in de verf gezet.

De schilder is klaar.

De accukisten kunnen weer terug, de kabels aangesloten en de 24 volt weer in ere hersteld. Weer een stukje boot klaar.