Machinekamer bilge

Zwart zwembad

Varend met de Dreg was al vastgesteld dat de boot wel erg slingerde. En dat er onder de platen van de machinekamer een zwembad met zwart water stond.
Er was eerder in Delfzijl al eens een paar honderd (!) liter bilge uitgezogen,  maar het water werd te dik om alles weg te krijgen, de slang verstopte.

Omdat de eerste dokbeurt voor de deur stond, werd het van belang de binnenzijde van het vlak in de machinekamer maar eens te inspecteren. Dus: een classificeerder met de nodige apparatuur laten komen om olie, water en slurrie te verwijderen. Vacuum tankwagen en stoomcleaner arriveerden in de morgen en konden tot 4 uur assisteren.
Omdat de tijd beperkt was, en de klus wat tegenvallers met zich mee kon brengen, was in de kennissenkring gevraagd om hulp. Merkwaardig, iedereen was die dag bezig, weg of moest elders beschikbaar zijn. Maar: hulp kwam er, en later bleek dat dat maar goed was ook. Geen stoere man, geen scheepssleutelaar, geen collega varensgezel, maar een vriendin uit Loppersum. Niet vies van een vuile klus, en dus stoerder dan die mannen die achteraf zeiden dat ze wel gedacht hadden dat het tegen zou vallen.

De hulp die niet bang was voor vieze kleren

Motoren, schakelkasten en andere apparatuur waren al eerder beschermd met plastic folie (wel gaten in geprikt aan de onderkant om eventueel lekwater weg te kunnen laten lopen). De accu's waren losgekoppeld en elders ondergebracht.
Begonnen werd met zuigen om een uur of 11. De vacuum wagen kon niet dichter bij komen dan 30m. De slang was daardoor bijna 50m lang, waardoor  de slurrie met minder kracht weggezogen werd.

bierdoppenslang

En wat voor slurrie! Met enige regelmaat verstopte de slang, waarbij archeologisch onderzoek allerlei sporen uit het verleden bloot legde. Bierdoppen. Honderden bierdoppen. De firma Heineken moet vroeger een groot sponsor van de Dreg IV geweest zijn. Onder de motoren lag een laag met aan elkaar vast gekoekte roestige bierdoppen. Dat is geen goed teken, want daar wordt het vlak van het schip niet beter van.
Maar niet alleen bierdoppen. Ook twee verstuivers, pakkingen, plunjerstangen van de pomp, bij elkaar een kistje vol gereedschap en talloze bouten en moeren en knopen. Maar het meeste kleine grut zal wel in de vacuumtank verdwenen zijn.

Kratertjes in het vlak

Vervolgens begint het echt smerige werk, spuiten en poetsen. Langzaam komt het "echte" ijzer in zicht. Wat daarbij opvalt, is dat het vlak er nog best wel goed uit ziet gezien de troep die er op lag. Maar op een aantal plaatsen zitten diepe roestputten, tot wel 5mm diep. Waarschijnlijk van gereedschap of bouten die zich op die plek in de huid ingevreten hebben. Het concentreert zich in een strook om de kiel,  met verder naar voren  toename van het aantal putten.
Onder de lenskast zitten er echt veel, en onder de werkbank ziet het er niet best uit. Daar gaat het dan ook mis.
We spuiten met de Kärcher door de huid, en een fontijntje water komt naar binnen. Einde verhaal dus. Nou ja, het is ook 4 uur dus het was toch tijd om te stoppen. De teller stond op ruim 2 kub bilge!
De classificeerder pakt z'n spullen in en de werf wordt gewaarschuwd dat het schip lekt.

Houten plug met een vette doek er om en dop er op
 om hem goed vast in het lek te kunnen slaan.

Een ervaren werfman komt kijken, en het gaatje wordt met een houten plug met een vette doek er om gedicht. En er worden voor de zekerheid nog twee pompen Stand By op het vlak gezet. Gelukkig is het dok geboekt over twee weken, dus het schip hoeft niet zo lang op het houtje te drijven.
Resultaat: een niet echt schone machinekamer, een vlak met een maan oppervlak en een lek schip.
Gelukkig is er nu wel een goed beeld van wat en waar er straks in het dok aan het schip gewerkt moet worden. Want daar was het om begonnen.