De Dreg is van Delfzijl naar de werkhaven in Groningen verhuist. Daar is gereedschap aanwezig, en een milieuvergunning zodat slijpen en hameren "officieel" mag.
|
Februarizon onder het afdak bij SBG in Groningen |
Het was al opgevallen, dat bij het afstoppen van de boot, de voorbolders wat "mee gaven". In het dok willen we stevige bolders, dus er moeten nieuwe gesloten bolderkasten komen.
De oude worden eind Februari weggebrand, wat opmerkelijk makkelijk ging. Dik was het ijzer niet meer, en zowel de huid waar de bolderplaat zat, als het dek, bleek doorgeroest en dichtgeverft.
|
Restant BB bolderkast |
Stukjes worden ingezet en nieuwe kasten gemaakt. De mannen van de werf zetten ze er op, lassen ze af en halen ook de zeewaterkering uit het gangboord. Deze kering wordt later vervangen door uitneembare platen, zodat bij mooi weer de schenenstoter het kabelgat in kan.
|
Nieuwe bolderkast met "oor" voor schenenstoter |
Volgende stap is om onder de vloer in het vooronder te gaan kijken. In de vloer zitten wel 3 luikjes, maar die zijn klein, en er is geen ruimte om onder de vloer te kruipen. Bij intimmeren in 1950 is eerst de vloer er in gekomen, en toen de betimmering er op gezet. Dus: de vloer kan er niet uitgehaald worden.
|
Vloer vooronder er uit gezaagd |
|
Met pijn in het hart is de zaag er in gezet. Dat betekent wel dat de teakhouten vloer er niet meer in terug kan.
Wat onder de vloer zat leek wel een kunstwerk van Anselm Kiefer.
|
Anselm Kiefer |
Vanaf 1950 is hier niemand meer geweest. Op de goede delen zat de werfmenie nog, op een armlengte van de luikjes marine grijs, in dikte varieerend van 1 laag tot 1 cm.
Schrapen en scheppen dus maar. Emmers vol troep en roest worden afgevoerd. Vervolgens op de plekken waar straks gelast moet worden de boel zo veel mogenlijk schoon maken.
|
Kapitein of mijnwerker? |
Met luchtbeitel, naaldenbikhamer en veel geduld heel voorzichtig het oppervlak schoon gemaakt. Want de boot moet wel blijven drijven!
Bij de bouw zijn destijds de huidplaten geschopeerd. Schooperen is d.m.v. vlamspuiten een laag zink opbrengen, oftewel thermisch galvaniseren zonder zinkbad. Dat heeft er voor gezorgd dat de huidplaten 58 jaar eenzame opsluiting redelijk overleefd hadden. De ijzeren spanten daarentegen waren deel gaan uitmaken van het abstracte kunstwerk.
|
Net als bij OMO: Voor |
|
|
en Na! |
Zolang het schip niet in het dok ligt, is hier weinig aan te doen. Er wordt een lijst gemaakt met wat voor werkzaamheden er straks moeten worden uitgevoerd, en de diverse onderdelen worden gelabeled, rood voor "slopen", blauw voor "blijft" en wit voor "moet wat aan gebeuren".
In het dok zullen slechte huiddelen, afsluiters en sensorpotten vervangen worden, en o.a. de standpijp van de scanning sonar verwijderd. Later zullen delen van de slechte spanten en wrangen vervangen worden.
|
Spant? Wrang? |
Ondertussen is het begin April, en beschouwen we dit "onderdevloer" project als afgesloten.