In de Kast

 

Er was een paneel gemaakt met twee PLC’tjes om per waterdichte sectie de elektrische lenspompen en de ventilatoren automatisch te kunnen schakelen. Zie: http://dregiv.blogspot.com/2021/03/nieuw-lenssysteem.html#more .
Dat werd veel spul voor in een niet zo grote kast. Die kast kan niet zo groot worden omdat de vrije wandruimte  in de Dreg machinekamer erg beperkt is. We willen nog meer apparatuur kunnen plaatsen in de machinekamer, dus we moeten zuinig zijn met die ruimte.

Eigenlijk is zo'n schakelkast een winter- c.q. binnen-project. Maar door van alles waren we min of meer aan huis gekluisterd. Dan dus maar de kast bij de horens gepakt en aan de slag.

Daar moet de kast komen.

Als plek voor de kast was gekozen bakboord naast de nieuwe machinekamer deur. 

De breedte is daar beperkt, en de hoogte moet zo klein mogelijk om later onder de kast nog het drinkwater systeem te kunnen plaatsen. 52 cm breed en 40 cm hoog, meer wordt het niet. 

1950, De Hoop, met pet, ..

 

... en onderhoek met klep.

 

 

 

 

 

 

Er wordt een kast gemaakt met een front in de stijl van de “de Hoop” kasten uit 1950. Met een “pet” om condenswater, dat van het er boven liggende dek kan druppen, bij de schakelaars en indicatielampjes weg te houden. 

Geen ruimte voor een klep helaas.

Door de compacte kast lukt het niet meer om in het front de traditionele klep te maken waar alle zekeringen achter zitten. Het front is te klein en het aantal zekeringen te groot. Dat betekent dat als er een zekeringetje z’n werk gedaan heeft, de kast zelf open moet. Dus het hele front moet er dan af. Niet leuk en niet veilig, aan de binnenzijde van het front zitten de voeding schakelaars waar spanning op kan staan. 

Geen gewoon scharnier, ...

Om het makkelijker te maken is van het front een deur gemaakt. Een deur met een speciaal scharnier. Bij het openen van de deur moet er ruimte komen om de deur te kunnen draaien. Eigenlijk moet dat met een meervoudig scharnier, zoals ook keukenkastjes hebben. Een keukenkastjes scharnier lijkt ons wat te iel, en heeft ook te weinig verzet om het front vrij te draaien van de kastrand. En een industrieel meervoudig scharnier is meteen een heel ding, dat in de kast veel ruimte inneemt, en waar tussen draden knel kunnen komen. 

... met niet veel onderdelen, ...

Tijd voor een speciaal Dreg scharnier dus.  Een verschuifbare plaat met daaraan gebout twee lasscharnieren. Gecombineerd met een in het front gelaste strip levert het een werkend “meervoudig” scharnier op, waar niets knel tussen kan komen. Om de plaat te kunnen verschuiven, wordt die opgesloten tussen 4 RVS asstompjes met excentrisch geboorde montagegaten waardoor ze afstelbaar zijn. Kunststof ringen moeten er voor zorgen dat het wat soepel loopt, en aluminium strips houden de boel op z’n plek. Het neemt weinig ruimte in en het zijn eigenlijk maar een paar onderdelen. Bovendien ziet de kast er met z'n traditionele boutsluiting uit als de origineele scharnierloze De Hoop kasten.

... en wat gewoon werkt.

De kast is nu makkelijker toegankelijk, we kunnen beginnen met gaten boren voor de kabelwartels, voor de montage van het paneel met de besturing, en het zagen van de gaten voor de ventilatie. 

Lastig maar mogelijk.

Dat boren van de gaten voor de kabelwartels is nog wel wat gedoe. De kast is van 2mm plaatstaal, en we willen daar PG16 en PG13 in tappen. Het gat moet de juiste maat hebben en goed rond zijn. Dat lukt het beste met een trappenboor. Daarna moet de tap er haaks in gedraaid worden, scheve draad levert een scheve wartel of kapotte schroefdraad op. Met enig geduld komt het goed. 

Bovenste ventilatieopeningen, ...

De ventilatie openingen komen boven in de achterwand en midden onder in de bodem. Nodig om de warmte van de elektronica en de 24V voeding af te kunnen voeren. 

... en de onderste.

Er wordt gaas in gelast om indringers of nieuwsgierige vingers tegen te houden. En er komt iets om lek en/of spatwater zo veel mogelijk buiten de kast te houden. 

Metal deployer noemde mijn vader dit altijd.

Boven is dat een afdekkap om condenswater dat op de kast drupt en aan de achterzijde van de kast loopt, niet naar binnen te laten lopen. 

Op gelaste kap aan de achterzijde.

Onder wordt het een plaat die er voor moet zorgen dat water dat ergens uit spuit, niet direct in de kast kan spuiten. Boven het onderste gat in de kast komt een kunststof plaatje zodat spatwater alleen met een Z-bocht in de kast kan komen.

Spatbord onder op de kast.

Het wordt dus geen waterdichte IP-veel kast, maar dat zijn de 1950 kasten ook niet. 

In de kast worden nog steuntjes gelast voor de aarddraden en een stukje DIN-rail. En de koppen van de bouten waaraan de kast straks komt te hangen worden vastgelast. Als het paneel in de kast geplaatst is, kunnen we daar met een sleutel niet meer bij. Tenslotte wordt de pet boven op de voorkant van de kast gehecht, voor een echte '50ties look.

Kast met pet.

In het front van de kast was al een strip ingelast waaraan de andere kant van de scharnieren gebout werd. Er komen ook nog steuntjes voor de twee stukjes DIN rail voor de bedrading naar indicatielampen en schakelaars, en een groot aantal gaten om deze in te monteren. Plus een steun om de kabelboom straks aan vast te zetten. Voor op het front komt een anti-lekwater kapje om de opening voor de zoemer. 

Front met kapje voor zoemer en in de primer.

Het gelas, geboor en gezaag is nu wel zo’n beetje klaar, verven dus. 

De binnenkant van de kast wordt zoals het hoort Ral 1015, de buitenkant en de straks op de kast te monteren kabelbanen Ral 7038.

Kast in de verf.

De rest ook.

Als de verf goed uitgehard is, kunnen de onderdelen op hun plek. Eerst het scharnier om de deur goed af te kunnen stellen. Het scharnier bestaat uit twee individuele lasscharnieren. Er is een RVS pen gemaakt die door beide scharnieren gaat zodat ze goed in lijn staan. Dat maakt het ook makkelijker het front van de kast te halen.
De componenten kunnen los van de kast in het front / de deur gezet worden. Alles is zo voorbereid dat alleen de kabelboom straks doorverbonden hoeft te worden. 

De binnenkant van de deur, met links het scharnier.

Het paneel met de besturing wordt in de kast gezet, met 6 bouten komen de trillingsdempers waar het paneel aan vast zit aan de achterwand van de kast te zitten. 

Paneel in de kast, met rechts het scharnier.

Voor deze bouten nemen we dezelfde bouten en ringen waarmee ook de deur / het front voor de kast gezet wordt. 6 boutjes in een rubberen demper draaien terwijl alles los in de kast ligt is nog een project op zich. 

Enig gepriegel is het wel ...

... maar het kan dus het lukt.

Onder in komt de aardrail waar de aarde van de kabels op aangesloten wordt met er achter een kunststof "druppelvanger" en onder op de kast het “spatbord”. 

"Geisoleerde" aardrail, via twee tegengekoppelde
diodes met de massa van de boot verbonden.
De kast en het front zitten direct aan de boot.

Als laatste komen links buiten op de kast en tegen de onderzijde de kabelbanen. 

Het front / de deur kan nu voor de kast gezet worden. Op z'n plek houden en de pen er in. Het gaat relatief eenvoudig ondanks het gewicht van de nu zwaardere deur. 

Gemonteerd scharnier en aangesloten kabelboom.

Vervolgens kunnen we de kabelbomen verbinden en kijken of de deur zonder problemen open en dicht kan. De kabelbomen hangen wat klungelig tegen de kleine PLC en de relais voor de ventilatoren. Daar is wat aan te doen door een extra houder de kabelbomen omhoog te laten houden. Dat werkt.

Als alles op z’n plek zit, wordt de kast met inhoud nog eens getest. Spanning er op en kijken of het werkt zoals bedacht. 

Het werkt.

Stap voor stap de functies nagegaan. Zowel bij het lenssysteem als het ventilatiesysteem werkt alles en doen alle functies op het front het ook. Erg blij zijn we met de schakelaar waarmee je het akoestisch alarm uit kan schakelen. Lawaai is nodig om je aandacht te trekken als er wat mis is, maar irritant als je het probleem aan het oplossen bent. 

De kast kan dus naar z’n definitieve plek in de machinekamer. Daar blijkt alles te passen, de pen komt bij het in/uit de scharnieren halen net niet tegen het dek, de deur draait net vrij en de pet op de kast komt net niet tegen de kabelbaan boven de kast. Een echte Gijs-kast, gemaakt het een voelermaatje, geen mm onbenut. 

Nu moeten de kabels er nog wel even aan, de spreekwoordelijke laatste loodjes.

Alleen de laatste loodjes nog  .......