Toeter perikelen.

Elk schip moet een geluidssignaal kunnen geven. Daarvoor heeft een beetje boot een luchthoorn aan boord. Ook de Dreg IV. Al moet gezegd, het werkte wel maar niet echt van harte. Een beetje een hoesterige toeter was het.
Tijd voor verbetering.

Maststeun

De Dreg IV heeft een mast. Oorspronkelijk zelfs een behoorlijk lange mast. Die moet natuurlijk ook naar beneden kunnen, want niet elke brug kan open. Dan is het wel makkelijk als er "iets" is waar die  gestreken mast in rust. Een maststeun dus.
Maar die is er niet. Dus moet er een komen.

Brusselse Ankers

Elk schip heeft een of meer ankers.
Een anker is de noodrem en ook de aanlegplaats als er geen wal in de buurt is.
Noodrem is iets met veiligheid. En veiligheid is het domein van mannen in een kantoor, bij voorkeur in Brussel.
Zo kan het zijn dat een schip, ooit voor de overheid gebouwd, en al jaren zonder enig probleem rond varend, ineens geen veilige ankers meer aan boord zou hebben.
Want het moet veilig, het moeten Brusselse ankers zijn, geen Nederlandse Marine ankers.
We zijn flexibel, hebben geld en tijd, dus: er komen Brusselse ankers op de Dreg IV.
Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan, dat zal ook wel iets Brussels zijn.

Foutje, Bedankt!

In de Dreg zitten van oudsher twee accubakken. Twee sets accu's om de boot van 24V te voorzien.  Een van die sets is gekoppeld aan het boordnet, de ander aan het apparaat dat die andere accuset bij moet laden.
Met schakelaars op de HLS kast kan je kiezen welke accuset in gebruik is, en welke bijgeladen wordt. En ook nog met welk apparaat bijgeladen wordt.
Om dit voor de bediener wat inzichtelijker te maken is er een voltmeter, waarop je beurtelings het accuvoltage of het laadvoltage van de verschillende laadapparaten uit kan lezen. Dachten we.
Mooi niet dus! Ooit lang geleden is de schakelaar waarmee je dit allemaal instelt vervangen, en daarbij zijn de draden niet op de juiste aansluiting terug gekomen. Foutje!

Kettingperikelen

De Dreg heeft twee ankers. Daar hoort ook ketting bij. Door een wat onhandige constructie, de kettingbak werd een verzamelplaats van vocht en rommel, en veelvuldig varen op zout water, was de bestaande ketting duidelijk niet nieuw meer. Op zich zou hij nog wel even mee kunnen, maar na al het werk aan de voorpiek en kettingbakken die roestige rommel weer in het schip brengen, nee liever niet.

Hoe het was: twee ankers, elk 70 kg, met per anker 100 m ketting.

Lierenleed is voorbij

Lang heeft er op het voordek een ding gestaan dat het maar half deed. Half is misschien genoeg om een anker binnen te krijgen, het is toch niet wat je wilt. Heel is beter dan half, de ankerlier moest weer heel gemaakt worden.

Pannenvanger

De Dreg IV had vroeger in de stuurhut twee kookplaatjes. Volgens de verhalen uit een ver verleden werden op die plaatjes pannetjes soep en dergelijke warm gemaakt of warm gehouden. Aan de donkere verkleuring in het bovenblad van het kastje in de stuurhut is nog te zien waar ze stonden.
Koken willen we wel aan boord, maar het heeft nu nog niet veel prioriteit. Desondanks is er al wel een 50er jaren kooktoestel. Elektrisch, en ook nog een product van vaderlandse bodem, de Inventum 206R !  Hij maakt zelfs deel uit van de Collectie Nederland.
En hij doet het, uitvoerig getest als buitenkeuken in de binnenstad van Groningen.
Het aan boord hebben van een kooktoestel heeft echter consequenties. Of het nu werkt of niet, het moet aan veiligheidseisen voldoen.

Deur in olifantenpad

In het achterschot van de machinekamer zit een gat. Dat zat er al, en is er waarschijnlijk ooit ingeslepen door een eerdere schipper, die generatoren en een duikcompressor in de machinekamer wilde hebben.
Wij hebben die machines door hetzelfde gat er weer uit gehaald, en de afdekplaat van het "gat" er nooit meer voor gezet. Het gat werd toen een eigenlijk best wel handige manier om in de machinekamer te komen. Dat hoorde niet zo, maar was wel erg handig.
Een olifantenpad aan boord van de Dreg!

Rooster

In de voorpiek begint het er nu toch wel bijna af uit te zien. De ankerkettingbakken zijn klaar, er is een gecombineerde lens/dekwaspomp, de kabelbanen loper waar de kabels lopen of komen, er zijn treden gemaakt onder het dekluik om makkelijker in- en uit te kunnen klimmen.
Maar als je er ingeklommen bent, is er niks om op te staan, een gapend gat met scheve wanden.
Dat moet anders.

Kettingbakken

 
Kettingbakken heeft niets met koken of kokkerellen te maken. Integendeel, en het smaakt zeker niet naar meer.

Blauw bord

foto Christian Huber, MS Kinette

De Dregboten waren ontworpen voor het in kaart brengen van obstakels en ondieptes op zee. Niet dat ze niet op binnenwater konden opereren, maar met zo'n 3km staaldraad hangend aan 20 boeien tussen twee Dregboten, heb je het toch al wel snel over groot water, doorgaans zeewater dus. Zie: https://dregiv.blogspot.com/p/geschiedenis.html
Maar als je met een Dregboot op binnenwater vaart, moet je natuurlijk wel voldoen aan de binnenwater reglementen, ook als je "geboren" bent om op zee te varen.
Dan krijg je dus een ding op je dak.