Eindelijk: Een hydrografische echolood aan boord!

                                                             tekening: J. Kreffer

De taak van de Dregboten was om ondieptes in kaart te brengen. Zandbanken, riffen of wrakken.
Oorspronkelijk gebeurde dit in 1950 door een Dreglijn tussen twee Dregboten op een bepaalde diepte onder water te spannen, en daar een stuk zee mee af te varen. Stak er iets boven de ingestelde diepte van de dreglijn uit, dan "haakte" die, en wist je dat het daar minder diep was. Veel werk en weinig informatie over hoe diep het was waar de lijn niet haakte.
Tijd voor de moderne tijd, met een apparaat in plaats van een draad.

Een motor voor de ankerlier.

De Dregboten hadden een ankerlier die ook gebruikt kon worden om de dreglijn in te halen. Met de verhaalkop op de lier kon dan een lijn langzaam binnengedraaid worden. Daarvoor moest de liermotor langzaam kunnen draaien, maar ook krachtig zijn.
Deze motor, 220V gelijkstroom, is najaar 2007 uitgebouwd, de bijbehorende regelkasten waren toen al niet meer aanwezig. Wat bleef was de originele as en de motorfundatie.
De aanwezige opvolger, een 380V draaistroommotor, stond destijds naast de lier aan dek gelast.
Ook die opvolger is verwijderd, met de bijbehorende generator.
Ellebogenstoom was dus de enige manier om de ankers binnen te draaien!
Willen we dat?