De Dreg IV had vroeger in de stuurhut twee kookplaatjes. Volgens de verhalen uit een ver verleden werden op die plaatjes pannetjes soep en dergelijke warm gemaakt of warm gehouden. Aan de donkere verkleuring in het bovenblad van het kastje in de stuurhut is nog te zien waar ze stonden.
Koken willen we wel aan boord, maar het heeft nu nog niet veel prioriteit. Desondanks is er al wel een 50er jaren kooktoestel. Elektrisch, en ook nog een product van vaderlandse bodem, de Inventum 206R ! Hij maakt zelfs deel uit van de Collectie Nederland.
En hij doet het, uitvoerig getest als buitenkeuken in de binnenstad van Groningen.
Het aan boord hebben van een kooktoestel heeft echter consequenties. Of het nu werkt of niet, het moet aan veiligheidseisen voldoen.
|
De inventum 206R, nog op pootjes voor landrotten |
Ook wij willen niet dat de pannen door de kombuis vliegen. Dus daar moet wat aan gedaan worden.
Nu is de kombuis op dit moment nog een bouwplaats die niet erg aan koken doet denken.
|
De toekomstige kombuis, in de mandiruimte, met de Inventum. |
Het kooktoestel staat daarom te wachten in de stuurhut tot het in de kombuis opgesteld kan worden. Dus eigenlijk net als vroeger. Verschil is wel dat soep warm maken niet zal gaan, er is daar geen stroomaansluiting met kookpower.
In de toekomstige kombuis zijn al wel de voorzieningen getroffen om het kooktoestel te kunnen plaatsen.
|
In de "Kombuis", bovenste schetsplaat voor
het draaipunt, onderste voor steun en klem. |
Aan het voorpiekschot zijn de ophangpunten bevestigd. De bedoeling is om de poten van het kooktoestel er af te slijpen en het te plaatsen in een frame dat aan een ronde pen komt te hangen. Op het onderste ophangpunt komt dan een klem, zodat het toestel scheef, of recht als het schip scheef ligt, aan het schot kan hangen. Halfcardanisch heet dat.
Het toestel zelf kan dan geen kant meer op. De pannen echter nog wel. Daarvoor moet een voorziening gemaakt worden.
|
Pannenvanger op een andere oude Nederlandse Marine boot. |
Een pannenvanger. Wel een "Dreg" pannenvanger. Dus een die past bij het aanzien van het kooktoestel, maar ook bij het vernuft waarmee de rest van de boot gebouwd is.
Nu is de toekomstige Dregkookplaat een 3-pitter, wat de opstelling van de pannen wat ongebruikelijk maakt. Dat vraagt om een ongebruikelijke oplossing.
Om te beginnen willen we geen gat boren in het geƫmailleerde plaatwerk. Aan de zijkant konden vroeger afzetplaten bevestigd worden, een optie die Inventum aanbood voor als er naast het kooktoestel geen aanrecht was. Daar kon je dan even de hete pan op kwijt.
|
RVS steun in bestaande houder. |
In die houders zijn RVS steuntjes bevestigd met een pootje. Aan die vier pootjes is vervolgens de rand gelast waardoor de pannen niet van het kooktoestel kunnen glijden.
|
Rand aan 4 pootjes. |
Klaar zou je denken. Nee, dit is nog geen Dreg pannenvanger. Om de pannen beter op hun plek te houden is er dwars over het toestel een steun gemaakt, die de pannen beter op hun individuele kookplaatje houdt.
|
Proberen. |
|
Buigen. |
|
Klemmetjes maken |
|
Lassen |
|
Vergelijken. |
|
Passen. |
In de langsrichting van de boot kunnen de pannen dus niet erg ver meer komen.
De steun is verstelbaar, zodat de plek voor een pan zo klein als nodig gemaakt kan worden. Gecombineerd met een drietal kleine steuntjes moet een pan, of de boot, nu toch wel hele wilde bewegingen willen maken om de pan nog van het kooktoestel af te laten stuiteren.
De steuntjes kunnen zowel op de rand als op de steun die tussen de kookplaten door loopt geklemd worden.
Het zal wel een beetje puzzelen zijn om een pan echt goed klem te krijgen, maar het kan.
|
Lastig, 3 kookplaatjes. |
Veiliger dan het was is het in ieder geval. Voor echte veiligheid verwijzen we naar het gezond verstand van de kok.
Of koken met windkracht 7 mogelijk is? Geen idee.
Misschien dan toch maar Cup-a-Soup met warm water uit de vastgesjorde waterkoker?