Kettingbakken heeft niets met koken of kokkerellen te maken. Integendeel, en het smaakt zeker niet naar meer.
Ergens onder in de voorpiek zitten de kettingbakken voor de ankerkettingen. Een vaak wat vergeten en verwaarloosd deel van het schip. Zo ook op de Dregboot. De ankerkettingen lagen met roest en rommel in een bak die sinds de bouw van de boot nooit meer goed geïnspecteerd was. Gevolg: veel verdwenen ijzer, een doorgeroeste lenspijp waardoor het water niet meer uit de bak weg gepompt kon worden, en een ketting die er op sommige plekken slecht aan toe was.
"Nieuwe" kettingbakken, stalen bodem en nieuwe coating. |
Om dat aan te pakken is toen besloten om in de kettingbak een stalen vloer te maken en die af te laten wateren in de voorpiek. Daar kon makkelijker gelenst en schoongemaakt worden.
Zie: https://dregiv.blogspot.com/2016/10/dregboot-in-dok-nieuwe-bodem.html#more
Maar dan blijf je toch zitten met een bak waar een ketting in moet die tegen de huid van het schip ligt. De coating gaat er daar natuurlijk af, het is nat of op z'n minst vochtig, de ketting beweegt en schuurt tegen de huid dus dat betekend: coating er af en roest er op.
Zowel schip als ketting gaan roesten.
Kettingbak met uitgeslepen tussenschot. |
Beter is het om de ketting niet tegen de huid te hebben liggen. Maar bijvoorbeeld in een soort binnenbak van kunststof of hout. Of van beiden.
Houten platen pas gemaakt. |
Van watervast verlijmt multiplex zijn platen pas gemaakt die samen een bak in de de bak vormen.
Houten platen en ingebout tussenschot |
Met epoxyhars zijn die platen geïmpregneerd, waarna ze met 2 componenten PU verf afgewerkt zijn. Dat moet toch behoorlijk vocht bestendig zijn.
Platen na epoxyhars in de 2kPU verf. |
Het staal van de kettingbakken, het voor en achterschot en aan de zijkant de huid van het schip, zijn ook met epoxy en daarna PU afgewerkt. Ook dat moet dus goed tegen vocht kunnen. Wel is dat een hele harde coating, waar makkelijk stukjes af springen als je er iets op laat vallen.
Van te voren waren aan het waterdichte schot, de achterkant van de kettingbakken, RVS M10 draadeinden gelast. Daarop kunnen verzonken moeren gedraaid worden, gemaakt van de kop van een verzonken M12 bout.
Verzonken moer M10 |
De moer gemonteerd. |
En in het voorschot van de kettingbakken waren een paar gaten geboord om een verzonken M10 bout door te kunnen steken.
Houten platen en middenschot vastgebout. |
Twee houten platen, vastgeschroefd tegen voor- en achterschot van de bak, houden dan weer op hun beurt de houten plaat op z'n plek die tegen de zijkant van de bak, de scheepshuid, ligt. En onderin ligt een stuk houten plaat los op de bodem. Dat leest simpeler dan het zaagt, maar goed met enig passen en meten is het zo voor elkaar gekomen. Dankzij de hulp van een goede vriend die over veel geduld en een professionele werkplaats beschikt.
De binnenkant van de bakken zijn zo goed beschermd tegen het geweld van de ankerkettingen.
Houten plaat tegen de huid, opgesloten door de andere platen. |
Het middenschot van de kettingbakken was er jaren geleden al eens uit geslepen om goed bij de bodem van de bakken te kunnen. Dat schot is aangepast en uitboutbaar gemaakt.
Oorspronkelijke tussenschot uitboutbaar maken. |
Het schot is thermisch gegalvaniseerd en we vonden het niet nodig daar nog houten platen tegen aan te zetten. Als het tussenschot alsnog doorroest, dan is het schip niet in gevaar. En uiteindelijk worden de kettingbakken van al dat hout wel kleiner, waardoor de ketting hoger komt te liggen, wat voor het zwaartepunt van het schip geen positieve gevolgen heeft.
Kettingbakken in gebruik, met ingebout tussenschot, gemonteerde houten platen, en ja, ankerketting! |