Lier op losse voeten

De ankerlier, maar dan aan dek van het naast liggende werkschip.

Elk schip heeft een noodstop. Zoals een auto een handrem heeft, heeft een schip z'n ankers.
Die moeten het "doen" als andere mogelijkheden het hebben laten afweten.
Ook de Dreg heeft zo'n noodstop. Alleen waren er wel wat twijfels over de betrouwbaarheid.
Er was op een paar punten wat ijzer verdwenen, en de onderdelen van de lier om de ankers weer op te halen waren door roest wat immobiel geworden. Het kon wel, maar het ging niet van harte.



Om de ankerkluizen te kunnen vervangen, leek het wel een goed plan de zware lier van het voordek te takelen. Uiteindelijk "staat" het voordek ook een beetje op de ankerkluizen, dachten we.
We wisten toen nog niet dat op die kluizen zo wie zo niets meer kon staan, zie http://dregiv.blogspot.nl/2017/05/nieuwe-kluizen.html .
Met de lier van het dek blijkt dat de op het dek gelaste steunen voor de remmen en de terugloopbeveiliging er eigenlijk niet meer zijn. De lier zelf stond nog solide op het dek, maar de steunen die de krachten van de lier naar het dek afleiden waren toch wel er slecht en dun. Nieuwe maken dus.

Steunen terugloopbeveiliging,
ergens bij 27 en 40 hoort een dik stuk ijzer te zitten.

Voor de terugloopbeveiliging worden twee nieuwe ogen uit 12 mm plaat op het dek gelast, net achter de kluizen. Ze worden zo gemaakt dat later een RVS pen van rond 20 mm de twee M20 bouten kan vervangen, makkelijker met onderhoud.

Nieuwe ogen bij de oude stompen.

De stompen weggesleept en de ogen op hun plek gelast.

Achter de lier zitten de steunen waar de remmen aan vast
zitten. Die zijn er nog wel, maar zo dun dat afbreken niet ondenkbeeldig is.
Elke steun bestaat uit twee oren die op het dek gelast zijn. Hoe dik die oren waren is niet goed meer vast te stellen. We gaan uit van 10 mm, met M16 bouten er door.

De afgeslepen oren en steunen, niet veel soeps meer.

Restje afgeslepen oor op het dek, 3mm is er van over, meer niet.

De nieuwe steunen worden anders gemaakt dan de originele. Om te voorkomen dat het water dat van het voordek naar achteren loopt, tussen de oren door loopt en daar eventueel in de ingeroeste kuil blijft staan, worden de oren op een schetsplaat gezet.

Nieuwe oren met de schetsplaat, op hun plek.

Als materiaal wordt gekozen voor verzinkte plaat van 10 mm dik. Met name waar de steun tussen de oren loopt waren de originele delen wel erg ingeroest. Bijna doorgeroest. Een laagje zink moet dat tegen gaan.
De totale laslengte bij de originele oren was 2x 24, totaal 48 cm. De laslengte om de schetsplaat op het dek te lassen is 60 cm. Toch zijn er tussen de oren nog twee doorlassingen van rond 20 naar het oude dek gemaakt.

Schetsplaat met twee doorlassingen.

Op de schetsplaat zijn de nieuwe gegalvaniseerde oren gelast.

Oren uitgelijnd en uitgemeten, klaar om te lassen.

De oren zijn zo gemaakt dat de M16 bout vervangen kan worden door een 18 mm RVS pen die makkelijker te verwijderen is voor onderhoud.
Om de verzinkte plaat goed te kunnen lassen is ter plekke van de las het zink er af geslepen. De las moet straks dus wel goed geconserveerd worden.

Eerste laag zinkprimer, om goed
aan het zink te hechten.

Er zitten nieuwe steunen op het voordek. Wat rest is schilderen en de ankerlier weer klaar en gangbaar maken zodat hij weer aan boord getakeld kan worden.
Hij staat dan stevig, op z'n nieuwe voeten.