Wapenschild voor de Dreg

Bij de marine is het gebruikelijk dat elk schip, of elke dienst, een wapenschild heeft. Een symbolische afbeelding in een cirkel van een gouden tros die op twee ankers ligt, met er boven een kroon gevormd door een aantal sloepen.

Wapenschild van de Hr.Ms. Luymes.

Daaronder dan in het latijn het motto op een banier.
De afbeeldingen hebben iets "van vroeger", en de heraldiek liefhebbers kunnen er vast van alles over vertellen.
Mooi dus, zo'n wapenschild. Maar de Dreg IV was een Boot en geen Schip, en was al helemaal niet de "Hr.Ms. Dreg". Geen wapenschild dus. Nog niet tenminste.

Nu is een boot zonder wapenschild natuurlijk evengoed een boot als een met. En er was meer dan genoeg te doen, dus een wapenschild stond niet op het wensenlijstje.
Totdat in de berging van een verhuisd familielid een klein messing en koper dregankertje gevonden werd. Een beetje in de maat van een wapenschildje. Tja, dat kon geen toeval zijn.
Op internet gezocht of er ook wapenschildjes te koop waren. Op marktplaats is alles te koop, dus ook dat.

Marktplaatsfoto Hr.Ms.Dordrecht.

Nu heeft de dregkapitein de Dreg IV ooit in Dordrecht gekocht, en laat dit wapenschildje nu van de Alkmaarklasse mijnenveger "Dordrecht" zijn.
Een mooi eenvoudig wapen heeft de stad Dordrecht, zodat het aanpassen van het schildje niet te ingewikkeld wordt.

Het wapen van Dordrecht volgens Gevelstenen.nl.

Het embleem is gegoten uit kunsthars, dus aan de gang op een lange winteravond met beitel en Dremel. Het resultaat is een maagdelijk vlak waar van alles van te maken is.

Maagdelijk wapenschildje.

Van het dregankertje  is een vloei afgezaagd, zodat hij niet te veel uit gaat steken en bovendien makkelijker vastgezet kan worden.

Geamputeerd dregankertje.

In het ankertje is 2x M3 getapt, en in het schildje zijn twee gaatjes geboord om het ankertje te kunnen monteren. Het past alsof ze voor elkaar gemaakt zijn.

Anker op schildje.

Vanaf de onderzijde worden nog 4 gaatjes geboord om straks het embleem weer op dezelfde plek op het plankje te kunnen zetten met M3 boutjes. Want het embleem moet wel even van het plankje af om het opnieuw te kunnen schilderen. Niet dat er geen verf op zat, integendeel, te dik en een beetje rommelig.
Het embleem zit op het plankje gelijmd met een soort montagekit. Geweldig spul om iets even te monteren, vreselijk spul om iets te demonteren.

Montagekit, afgebroken mesjes en een duim met pleister. 

Eindeloos met een dun mes het embleem steeds iets verder los gesneden van het plankje, zonder het dunne kunststof te breken.
Daarna met verfafbijt de lagen verf er af gehaald. Was nog wel wat gedoe, de goudkleurige verf zit er nogal dik op en wil er niet makkelijk af.

Afbijten.

Maar, het resultaat is na een paar uurtjes verbluffend. Het kunsthars embleem blijkt veel gladder en strakker dan eerst gedacht, er hoeft niet veel meer aan geschuurd te worden!

Blanco wapenschildje.

Nu moeten er nog wel met epoxy plamuur een paar kleine hoekjes bijgewerkt worden die in een vorig leven verdwenen waren. Dat gaat relatief eenvoudig, de epoxy laat zich goed in model brengen en bij werken.

Nieuwe neus voor het middelste bootje in de kroon.

Wat rest is om de nieuwe kleur er weer op te brengen.
Voor de kleuren is gespiekt bij bestaande schildjes. Goud, bruin en zwart zijn niet moeilijk. Het blauw voor de zee is wat anders. Geen donker blauw, dat is saai en maakt het schildje wat somber. Licht dus. Het zand van de zeebodem is ook zo iets. Het moet niet te licht, dan lijkt het meer of de dreg in een berg vanille-ijs is blijven steken. Maar ook weer niet te geel. Uiteindelijk werd het als volgt:

Er zit weer kleur op.

Onder op het schildje komt de banier. Hierop hoort de lijfspeuk van het schip in het latijn. Dat zou voor de Dreg kunnen zijn "Ik dreg en vind", "Ik zoek en vind", "Veilige doorvaart voor allen" of zo iets.
Of toch maar gewoon de naam van de boot. Dat laatste wordt het dus.

Met de banier naar Lukken getogen aan de Peizerweg, die de naam er professioneel in gegraveerd heeft. Daar kan geen amateur tegen op!

Lukken heeft de naam in de banier gegraveerd.

Blijft er alleen nog wat klein werk over voor de Dregschilder.

Het plankje in de lak en ...

... de banier in de verf.

Afsluitend kan alles met M3 boutjes gemonteerd worden, geen gelijm en gekit meer.

Resultaat: de Dreg IV heeft een wapenschild!

Het wapenschild, voorlopig aan de wand van het Dreg kantoor
 zolang het in de stuurhut nog een beetje werkplaats is.

Nu al die talloze andere klusjes nog even doen die wèl nodig zijn om
een boot met wapenschild in de vaart te houden!