De Dreg IV heeft een onderdeel dat vaak wat onderschat wordt: een lenskast. De plek waar je kiest van waar je water dat de boot binnen gekomen is, er weer uit pompt. Vrij essentieel om te blijven drijven dus.
Eerder hadden we om allerlei redenen de lenskast en de bijbehorende onderdelen gedemonteerd en gereviseerd. Zie: https://dregiv.blogspot.com/2020/10/lenskast.html#more Ook de schotdoorvoeren zijn weer in topconditie gebracht, dus de leidingen en afsluiters kunnen weer terug naar waar ze horen: onder de vloer. Daarbij is er nog wel wat te verbeteren, de lenskast zit alleen vast in het midden, de zware afsluiters "hangen" dus aan de kast en de leiding.
 |
| Alles "hangt" aan de gesoldeerde lenskast. |
Die zijn ondertussen ruim 70 jaar oud. Beter is het de afsluiters waar ze aan de leidingen komen, een extra ondersteuning te geven.
Alle afdichtvlakken van de leidingen en afsluiters zijn schoon en vlak gemaakt. Er zijn pakkingen gesneden, veel pakkingen, nieuwe bouten gehaald en we kunnen aan de gang. De eerste leidingen die op hun plek terug komen zijn de lange leidingen die vanaf het achterschot van de machinekamer naar de lenskast lopen. |
| Langste leiding eerst. |
Van daar af sleutelen we verder, de afsluiters er aan, de lenskast op z'n plek, meer afsluiters enz. Daarbij valt er wel iets op.
 |
| Markering voor demontage. |
Bij het demonteren hadden we met slagletters de flensen van afsluiters en leidingen gemerkt, en dit ook keurig opgeschreven. Want wij zijn keurige monteurs. Bij het weer in elkaar zetten blijkt echter dat die nummering niet meer klopt.
 |
| Eh, hoe kan dat? |
Bij twee afsluiters komen die cijfers niet overeen. De enige mogelijkheid is dat voor demontage de afsluiters verkeerd om gemonteerd waren.
 |
| En toe maar, nog een keer. |
De afsluiters sluiten niet alleen als ze dicht gedraaid worden, ze sluiten ook als ze open staan en er water van de lenskast terug dreigt te stromen naar het te lensen compartiment. De afsluiter is als hij geopend is ook een terugslagklep.
Verkeerd-om gemonteerd weet je zeker dat er nooit lenswater uit dat compartiment gezogen kan worden, of de afsluiter nou open of dicht staat. Het Vooronder en de Achterpiek konden dus niet gelenst worden, dankzij een minder keurige voorganger-monteur. Wel een monteur met een groot geloof in het drijfvermogen van de boot.
 |
| Onder de D van Dikkers de pijl, of is het de D van Duidelijk? |
Nu heeft de Fa. Dikkers een duidelijke pijl op de afsluiters gezet, om deze fout te voorkomen. Door de zooi onder de vloer was ons bij het demonteren deze fout niet opgevallen. En kennelijk begreep onze voorganger niet waar de pijl voor diende.
Gelukkig is de verborgen fout boven water gekomen, zo wordt de kans dat de boot boven water blijft weer wat groter.
 |
| Van hier ... |
Begonnen bij het achterste waterdichte schot, zijn we nu aangekomen bij het voorste waterdichte schot van de machinekamer.
 |
| ... naar daar. |
De machinekamer is 5 meter lang. Over die lengte allemaal onderdelen aan elkaar sleutelen, met pakking er tussen, en dan precies op de goede lengte uitkomen, heeft wel iets van de hoofdprijs in de loterij winnen. Die hadden we niet, maar we zaten er niet ver naast. Met enige gepast geweld de laatste buis er tussen gekregen. Als alle pakkingen gezet zijn, zal de spanning wel minder zijn.
 |
| T-steun, eigenlijk meer een ⟘ steun. |
We hebben T-vormige steunen gemaakt om de afsluiters beter te ondersteunen. Het is jaren goed gegaan, maar er hangt toch wel erg veel gewicht aan de lenskast. Beter is om de afsluiters waar ze aan de leiding zitten te ondersteunen.
 |
| T-steunen gemonteerd aan de afsluiters voor het Achteronder en de Achterpiek. |
Aan de afsluiters maken we T-vormige steunen vast. Per twee afsluiters "hangen" we die aan een nieuw aan te brengen dwarssteun.
 |
| En de T-steunen aan de afsluiters voor Machinekamer en Vooronder. |
Gegalvaniseerd, voor minder onderhoud. Deze constructie moet de oude leidingen wat ontlasten. Het wordt nog wel een hele puzzel om de dwarssteunen te maken.
 |
| Achterste twee afsluiters "hangen". |
In 1950 maakte een vakman op het oog een werkend onderdeel. Minder oog had hij daarbij voor symmetrie en eenvormigheid. De lenskast oogt daardoor nogal organisch. Anders gezegd: alles zit scheef en geen maat is gelijk. Form follows function.
 |
| De voorste "hangen" nu ook. |
Met enig afstellen, uitvullen en geduld kunnen we de afsluiters ondersteunen.
Wel wordt met de steunen er bij de toegankelijkheid van het vlak weer wat minder, vooral onder het werkbankje waar er ook nog twee elektrische lenspompen bij gekomen zijn. Het moet maar, uiteindelijk kan een goed lenssysteem van levensbelang zijn. Het schoon maken van het vlak onder het werkbankje moet dan maar op het strafwerklijstje.
 |
| "Nieuw" onderdeel voor nieuwe regelgeving. |
De "oude" onderdelen zijn nu allemaal weer op hun plek, en in de goede richting gemonteerd.
Maar de oude tijden zijn voorbij. Geen machinist meer in de machinekamer, die wist wat alles was en hoe alles moest.
Er zijn nieuwe tijden, Europese tijden met Europese regels, voor machinisten die van niets weten en niets kunnen. Dus er moet iets "nieuws" in de machinekamer komen.
 |
| Op slot. Heel veilig, eh, wellicht |
Om te voorkomen dat de "nieuwe" machinist met het vuile bilgewater wellicht ook olie overboord pompt, moet de afsluiter voor de machinekamer met een slot vergrendeld zijn.
Er moet dus een slot op de afsluiter. Met een sleuteltje dat zoek kan raken. Maar het is voorgeschreven, we zijn keurige monteurs, dus doen we het maar.
Met gezonde tegenzin, een lenssysteem is er ook om het schip bij een calamiteit boven water te houden, en dan wil je geen tijd verliezen door eerst een Europees sleuteltje te moeten zoeken.
Dit "nieuwtje" is voor de lenskast het laatste puntje op de i.
 |
| Klaar! |
