zaterdag 13 juni 2009

Waterdicht schot machinekamer

In de machinekamer was nu goed zicht gekomen op het voorschot doordat de werkbank er uit was. Dit waterdichte schot had in de loop der jaren welliswaar niet veel, maar toch wel wat veranderingen ondergaan. Kabels waren verlegd, een sonarpot verplaatst, de telegraaf vervangen, het vooronder verbouwd, enzovoort. Daardoor was het schot er niet waterdichter op geworden.
Omdat we nu toch in het vooronder bezig waren, en een van de komende klussen de bekabeling gaat worden, besloten we de betimmering van het schot te verwijderen om beter bij de gaten in het schot te kunnen.
Kapiteinse Annet redt de schot betimmering.
De kapiteinse nam deze taak op zich.
En stelde zich als doel de teakhouten schroten heel van de wand te krijgen, zodat ze later in de stuurhut gebruikt kunnen worden om daar de betimmering weer aan te vullen. Dat dat niet eenvoudig was bleek al snel, de schroten waren erg splijt gevoelig. Voorzichtig werken en een vrouwenhand zorgden voor minimale schade.

Uit de tekeningen is af te leiden dat op deze plaats in het vooronder oorspronkelijk een aantal kastjes gezeten hebben. Bij de Dreg I en II zelfs ook naast de trap een geisoleerde ijskast.
Tekening met 3 kastjes, de Groot en van Vliet, 12-08-1950
Voor werken in Nieuw Guinea geen overbodige luxe. Later is in de Dreg IV hier een bankje gekomen, zodat het aantal zitplaatsen in het vooronder, ook wel verblijfje genoemd, op 11 kwam. Waarschijnlijk was dat in de periode dat het schip in gebruik was als Communicatie Vaartuig Rijnmond.
Tekening met 1 kastje en zitbankje, Min. v. Defensie 17-04-1984
Bij de aanschaf van het schip zat tegen het schot een stukje opbouw, misschien het restant van een kastje, waar een oliekachel op stond. Daarnaast een losse gaskoelkast. Kachel en koelkast waren eerder in Maartenshoek al van boord gehaald om meer werkruimte te krijgen, zie Machinekamer uitruimen.
Schot machinekamer met standpijp scanning sonar, koelkast en kapitein.
We willen later de situatie met de 3 kastjes weer terug, waarbij in een van de kastjes, die naast de trap, weer een electrische koelkast moet komen. De achterwand van de kastjes hoeft niet van teakhout te zijn, de schrootjes kunnen dus een betere bestemming krijgen.
Wat we tegen zouden komen achter de betimmering was nog wel even spannend. Niet ondenkbeeldig was dat er nog asbest in de wand zou zitten. Eerst voorzichtig kijken leverde vooral isolatieschuim op. Waarschijnlijk uit de 80'er of 90'er jaren. Een geruststelling, want de marine had vroeger een warme relatie met asbest isolatie, en we wisten van de problemen die dat in de Snellius opgeleverd had.
Klus Klaar
Toen de schrootjes en de isolatie er uit waren, hadden we zicht op een bijna maagdelijk stalen schot. Gelukkig niet te veel verherbouw sporen, en alles na verwijdering van een paar hoekijzers goed toegankelijk. Klaar om de gaten die we niet willen dicht te maken, en nieuwe openingen te maken voor drinkwater, verwarming, en de leidingen van het koelaggregaat.
We zijn weer een stukje verder, en een partij mooi teakhouten schrootjes, echte Dreg kwaliteit!, rijker.
Machinekamerschot